Kapelusz myśliwski to rodzaj męskiego nakrycia głowy. Zazwyczaj wykonuje się je z filcu wełny owczej lub włosa króliczego. Obowiązkowe, najbardziej rozpoznawalne kolory kapelusza myśliwskiego to zgniła zieleń, khaki, zieleń butelkowa, zielony melanż, zielony mundurowy. Cechą charakterystyczną kapeluszy myśliwskich jest wysoka odporność na zmieniające się warunki atmosferyczne.
Kapelusz Panama to tradycyjny kapelusz wytwarzany z liści ważnej, włóknodajnej rośliny – łyczkowca dłoniastego. Głównym kryterium jakości kapelusza, najbardziej wpływającym na jego ocenę, jest ilość włókien liczona na 1 cal, liczona zarówno poziomo, jak i pionowo. Im więcej włókien, tym cena jest wyższa.
Nazwa tego modelu może być myląca. Kapelusz Panama wcale nie pochodzi z Panamy, ale z Ekwadoru. Pomyłka wzięła się stąd, że dostarczane były na teren Kanału Panamskiego, a dopiero później sprzedawane żeglarzom i robotnikom pracującym przy budowie kanału.
Z racji tropikalnego klimatu, idealnie nadaje się jako element mniej formalnego, lekkiego ubioru.
Kardigan to rodzaj damskiego lub męskiego okrycia wierzchniego. Jednorzędowy sweterek, otwarty lub zapinany z przodu na suwak lub guziki, które niekiedy mają funkcję ozdobną. Idealnie sprawdza się zarówno w wersji casualowej, jak i wieczorowej.
Kaszkiet to czapka z daszkiem z przodu i okrągłym denkiem. Od samego początku było to męskie nakrycie głowy i tak pozostało do dzisiaj.
Krótka historia kaszkietu
Kaszkiety zostały wprowadzone do użycia w XVIII wieku w wielu armiach, także polskiej. Dodatkowo, opatrzone były z przodu blachą, cyfrą pułku, kokardą lub symbolem formacji. Kaszkiety na przełomie XIX i XX wieku nosili głównie cykliści, sportowcy, robotnicy, rzemieślnicy, chłopcy sprzedający gazety na ulicach. Kaszkiety miały wtedy odpowiednią objętość, proporcje, plastyczność. Zazwyczaj nosiło się je wiele lat.
Tradycyjne obuwie skórzane noszone przez górali podhalańskich. Szyte ręcznie, przeważnie z jednego kawałka skóry. Do ich wyrobu używa się skóry cielęcej i/lub bydlęcej wyprawionej korą świerkową lub dębową.
Rodzaj lekkiego obuwia noszonego głównie w lecie; cechują się odkrytą piętą i palcami stóp. Nazwa klapki pochodzi od charakterystycznego odgłosu powstającego przy chodzeniu w niektórych rodzajach tych butów (klap-klap). Zasadniczą kwestią wszystkich rodzajów klapek jest to, że nie trzymają pięty za pomocą cholewki ani paska.
Patrz: japonki
Patrz: sandały
Obuwie o charakterystycznym wyglądzie, masywne, ciężkie, z długą, wysoką, sztywną cholewką, spiszastym czubkiem, na wysokim obcasie. Ten ostatni miał być szczególnie przydatny w manewrowaniu koniem. Niekiedy posiadają dodatkowe zdobienia: frędzle, ćwieki, metalowe kolce itp.
Kurtka pilotka, jak sama nazwa wskazuje, wywodzi się od kurtek noszonych przez pilotów samolotów w czasie II wojny światowej. Tak, jak i kurtka motocyklowa, zwana potocznie ramoneską, pierwotnie noszona była jedynie przez mężczyzn, z czasem przebojem wdarła się także do mody damskiej. Pilotka przede wszystkim jest ciepła, ma chronić przed zimnem i wiatrem. Poza tym posiada: duży, ciepły kołnierz obszyty futerkiem, wykonanie ze skóry naturalnej lub sztucznej oraz zapięcie na zamek błyskawiczny. Często bywa ze stójką zapinaną na napę.
Rodzaj damskiego lub męskiego, krótkiego okrycia wierzchniego. Okrywa górną część ciała i sięga zwykle tuż poniżej pasa. Kurtka jest na ogół krótsza i lżejsza niż płaszcz czy zimowe futro. Kurtki szyte są z różnych materiałów; bywa, że z wodoodpornych. Słowo „kurtka” wywodzi się od łacińskiego słowa „curtus”, co oznacza „krótki”.
